آشیان مهر تنکابن

رضا یزدانی در گفتگو با مهر: باور نمی‎کنم بدون مدال باز می‎گردم/ کسی قهرمان شد که شکستش داده بودم ملی‎پوش وزن 96 کیلوگرم کشتی آزاد کشورمان که به دلیل آسیب دیدگی رقابت‎های خود در روز پایانی بازی‎های المپیک لندن را نیمه تمام گذاشت، گفت: برایم قابل هضم نیست که تا لندن رفته باشم، در المپیک شرکت کرده باشم و حالا بدون مدال به ایران بازگردم. رضا یزدانی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تاکید بر اینکه مصدومیتی که در بازی‎های المپیک لندن گریبانگیرش شد، بزرگترین بدشانسی زندگی‎اش بوده است، در مورد روند مبارزات خود در این بازی‎ها توضیح داد و اظهارداشت: شرایط قرعه کشی بازی‎ها اصلا برای ما خوب نبود چون من بعد از استراحت در دور نخست باید با کسی کشتی می‌‎گرفتم که سخت‎ترین رقیبم محسوب می‎شد. وی تاکید کرد: "عبدالسلام گادیسوف" از روسیه اولین و سخت‎ترین حریف من در بازی‏ها بود. این کشتی گیر روس پدیده وزن 96 کیلوگرم است که مقابل خیلی از بزرگان المپیک پیروز شده بود. در مبارزه‏ای که با او داشتم، به لحاظ بدنی فشار خیلی زیادی را تحمل کردم اما پیروز شدم. این پیروزی خیلی ارزشمند بود. خودم با این پیروزی به مدال طلا امیدوارتر شدم. کشتی گیر آزادکار وزن 96 کیلوگرم کشورمان با اشاره به اینکه در مرحله سوم با حریفی از قرقیزستان مبارزه کرد، گفت: بعد از اینکه تایم اول این مبارزه را واگذار کردم، در تایم دوم خیلی تلاش کردم تا نتیجه را تغییر دهم. در همین تایم بود که از ناحیه زانو احساس درد بدی کردم اما به هر طریقی بود آن را تحمل کردم تا بتوانم پیروز شوم به مرحله نیمه نهایی برسم. یزدانی با تاکید بر اینکه در مرحله نیمه نهایی و در مصاف با کشتی گیر اوکراینی آسیب دیدگی‎اش تشدید شد، خاطرنشان کرد: هنوز 20 ثانیه از مبارزه نگذشته بود که هنگام دور زدن روی تشک کاملا آسیب دیدم طوری که نمی‏توانستم کشتی را ادامه دهم چون رباط صلیبی‏ام پاره شده بود. "چرا با وجود این شرایط اصرار داشتید مبارزه با  والری آندریتسوف از اوکراین را ادامه دهید؟"، این کشتی گیر در پاسخ به این پرسش مهر گفت: برایم قابل هضم نبود که تا لندن آمده باشم اما مدال المپیک را نگیرم. به خصوص اینکه رقبای اصلی‌ام را شکست داده بودم. من در طول تم,رضا یزدانی ...ادامه مطلب

 رضا مهماندوست می گوید فدراسیون تکواندو با تصمیماتش محمد باقری معتمد را از یک مدال مسلم طلا محروم کرده است. فرهاد عشوندی: رضا مهماندوست بی شک بزرگترین غایب کاروان ایران در لندن است ، نبودش مهمتر است از نبود غلام محمدی یا دیگرانی که با تصمیمات مسئولان ورزش از حضور در بازی ها محروم شدند. رضا مهماندوست که باید بنای تکواندوی ایران می شد حالا المپیک را از خانه تماشا می کند چون اصرار داشته حق و حقوقش را کامل بگیرد. او می خواسته حقوقش تنها برای 11 ماه فقط همان 7.5 میلیون تومان باشد اما فدراسیون اصرار داشت این رقم باید 5 میلیون باشد و این کش و قوس ، رضا مهماندوست را خانه نشین کرد تا در روزی که بازی های مهم تکواندو در المپیک برگزار می شود رضا مهماندوست به زمین کشاورزی دوستش در هشتگرد رفته تا پمپ آب این زمین کشاورزی را تعمیر کند ؛« بیل در دستم است و داریم یک پمپ آب خراب را تعمیر می کنیم. آمده ایم به هشتگرد به زمین کشاورزی یکی از دوستانم . فعلا که اینجا هستیم دیگر!» بازی های باقری معتمد را دیدید؟ بله از همان بازی اول نشستم و بازی هایش را دیدم. راستش باید بگویم خدا یک مدال نقره به ما هدیه داد. واقعا لجم در آمده بود. هنوز هم باورم نمی شود که چطور باقری معتمد ما این طور دفاعی و محتاط بازی می کند. چه اتفاقی در این 6 ماه برای او افتاده؟ محمد که 6 دقیقه مدام حریفانش را می زد چرا باید این قدر با ترس رقابت کند. واقعا سخت است ببینی معتمدی که همه حریفانش را با فنون سر و صورت و چرخشی زمین گیر می کرد چرا باید بایستد وسط زمین و دلخوش به آبدولیوچاگی های یک امتیازی باشد.بازی هایش را از همان رقابت اول بررسی کنیم. برابر حریف کامرونی هم محمد آن طراوت همیشگی را نداشت. یک بازی محتاط و نزدیک برابر حریفی که اصلا قواره اش با محمد یکی نیست. بعد رسید به بازی با حریف افغانستانی. شاید این جا شانس با ما بود. خدا به دادمان رسید که برای ضربه های سر و صورت حریفش داوران امتیازی در نظر نگرفتند. در بازی با حریف برزیلی هم الان اگر این را بگویم شاید باعث دلخوری باشد اما ضربه ورزشکار برزلی 4 انمتیاز داشت. حالا خدا را شکر ، او هر طور بود یک مدال نقره گرفت و باید برای این مدالش خوشحال باشیم. معتمد گفته حریف ترکی که بازی را از او برده ، گربه سیاهش است؟ این حرف ها حرفهای خوبی نیست. نباید از ا,مهماندوست,تکواندو ...ادامه مطلب

روایت رضا داودنژاد از روزهای بیماری / به همه خیلی سخت گذشت + عکس  سینما - رضا داودنژاد بعد از گذراندن یک دوره طولانی درمان و به گفته خودش تحمل روزهای سخت بالاخره به خانه بازگشت. رضا داودنژاد در گفت‌وگو با ایسنا از دلیل بیماری و روزهای بستری شدن در بیمارستان «نمازی» شیراز گفته است. بخش‌های از این گفت‌وگو را می‌خوانید:   - اصل داستان مریضی من این بود که زمانی بسیار چاق شدم و چاقی بیش از حد، باعث شد چربی دور کبدم را بگیرد. چهار سال سعی کردم که لاغرتر شوم و چربی‌های دور کبد هم شروع کرد به آب شدن. در این شرایط کبد باید دو برابر حالت عادی کار می‌کرد، اما نکته مهم اینجا بود که من پس از دو سال به دلیل مشغله کاری و بی‌توجهی، داروهایی که دکتر برای کم کردن وزن به من داده بود استفاده نمی‌کردم. در واقع وقتی می‌دیدم خوب وزن کم می‌کنم، فکر می‌کردم همه چیز ردیف است در حالی که کبدم مدام در حال بدتر شدن بود.   - آخرین کارم سریالی بود که عید نوروز با نام «فراموشی» پخش شد. من قبل از این سریال هم چند ماهی بسیار پرکار بودم. در مدتی که در «فراموشی» بازی می‌کردم، حدود هفت ماه بود که فشار کاری بسیار زیادی را تحمل کرده بودم. همین فشار باعث پیشرفت مریضی من شد. آن زمان خیلی بی‌حال بودم و اشتهایم کامل از بین رفته بود، اما نمی‌دانستم مشکلم چیست و مدام سرم را با کار گرم می‌کردم. آن‌قدر اشتها نداشتم که در روز شاید فقط یک وعده سالاد می‌خوردم و آقای سلطانی (کارگردان «فراموشی») و بچه‌‌های دیگر می‌گفتند که تو داری خودکشی می‌کنی! اما دست خودم نبود اشتها نداشتم.   - کبد عضوی است که اگر 90 یا 95 درصدش دچار مشکل نشود، بیمار متوجه نمی‌شود که چه بلایی برسر او آمده است. اتفاقا مرگ براثر مشکل کبدی هم درد ندارد. خلاصه اگر یک هفته دیرتر به شیراز منتقل شده بودم به کما می‌رفتم   - زمانی که به شیراز رفتم، شایعه خیلی زیاد بود. یک‌سری می‌گفتند چون فلانی بازیگر بوده،‌ زودتر و خارج از نوبت عملش کرده بودند، در صورتی که مدارک پزشکی من نشان می‌دهد که چرا بلافاصله پس از انتقال به شیراز زیر تیغ جراحی رفتم. ,بیماری رضا داودنژاد , ...ادامه مطلب